Door Chris De professor - 28 september 2024
Het gevaar voor onderdrukking is in aantocht!
Er is een verontrustende opmars bezig van het communisme. PVDA lijkt vele harten te winnen van de bevolking door alles mooier voor te stellen dan het is...
Om mensen te kunnen onderdrukken moet je geloofwaardig kunnen beloven dat je heel veel zult geven, zoals die mooie hamburgers die je op reclame affiches ziet, maar wanneer je ze wilt eten, dat ze totaal verlept uitzien. Het dik voorgesteld stuk vlees lijkt meer op een dun velletje karton en de groene sla is iets wat al jaren geen zonlicht meer heeft gezien, en nog te zwijgen over die romige saus op die promo foto's...
Ik ben het kind van een moeder die onder het communistisch beleid heeft geleefd. Mijn moeder kwam uit de U.S.S.R. toen communisme hoogtij vierde. Deze staat noemde zichzelf de Socialistische Sovjetrepublieken. Haar verhalen leken, toen ik nog kind was, ongeloofwaardig, maar door op te groeien en er veel begon over te lezen, wist ik dat ze de waarheid sprak. Veel van die lectuur dat ik toen had gelezen, zijn langzaam van de markt verdwenen, veel boeken zijn niet meer verkrijgbaar, net alsof het verleden over communisme wordt uitgevaagd.
Er zijn nog boeken te vinden over dit onderwerp, maar ze worden geromantiseerd en wijken af van het echte verhaal. Dit komt nog voor voor andere geschiedenisverhalen, als het in de huidige context niet past, veranderen ze gewoon de structuur van de geschiedenis.
Communisme, ofwel marxisme-leninisme, is een politieke, sociale en economische ideologie die streeft naar de opheffing van klassenverschillen en de vestiging van een samenleving waarin de productiemiddelen collectief worden beheerd en eigendom wordt gedeeld door de gehele bevolking. Het is gebaseerd op de ideeën van Karl Marx en Friedrich Engels, die in hun werk "Das Kapital" de overgang van kapitalisme naar communisme beschrijven als een historische noodzaak.
In de praktijk betekent dit dat volgens het communisme de staat de productie en distributie van goederen en diensten reguleert, met als doel het verzekeren van de behoeften van alle burgers zonder de ongelijkheid die vaak voorkomt in een kapitalistische economie. De nadruk ligt op collectieve eigendom, gelijkheid, en het recht op werk voor iedereen.
Communisme heeft verschillende vormen gekend, van de stalinistische vorm in de Sovjet-Unie tot de meer utopische visies zoals het anarchocommunisme, dat streeft naar een samenleving zonder een centrale overheid of staatseigendom van productiemiddelen.
Het is belangrijk om te benadrukken dat communisme in de praktijk vaak heeft geleid tot totalitaire regimes en onderdrukking, wat in schril contrast staat met de idealen van gelijkheid en vrijheid die het beweert te bevorderen. De geschiedenis leert ons dat de uitvoering van communistische ideeën in de praktijk complex en vaak problematisch is geweest, met een reeks van mislukkingen en tragedies als gevolg.
Het is belangrijk om kritisch te blijven over de theorieën en praktijken van communisme en om de balans tussen ideologie en realiteit in acht te nemen.
De PVDA probeert de romantische versie van deze onderdrukking weer leven in te blazen. Het ergste is, dat velen zich vinden in het verhaal. Ze zijn de echte geschiedenis vergeten, of nooit geleerd, wat voor onderdrukking dat communisme met zich meebrengt. Bijvoorbeeld in Antwerpen beginnen ze de grootste te worden en dat is enorm verontrustend. Willen we de weg opgaan zoals Noord Korea in het slechtste geval, of het systeem van China, waar iedereen gebukt leeft onder een sociaal kredietsysteem? Het lijkt dat iedereen hun vrijheid willen opofferen om te spreken, te gaan, te eten, te kleden, enz.
Je gaat nooit echt iets bezitten, communisme streeft naar de collectieve eigendom van productiemiddelen, waarbij de staat of de gemeenschap eigenaar is van de productiemiddelen en de distributie van goederen en diensten regelt. Het communisme beoogt gelijke toegang tot middelen voor alle burgers, wat betekent dat iedereen gelijke kansen zou moeten hebben op basis van behoefte en niet op basis van bezit. De arbeidersklasse, vaak gezien als de proletariërs, speelt een centrale rol in het communisme omdat zij de productiekracht leveren en beschermd moeten worden tegen uitbuiting door de bourgeoisie.
Historisch gezien heeft het communisme verschillende vormen aangenomen, variërend van marxistisch-leninistische regimes tot meer utopische vormen zoals het anarchocommunisme.
Wat ze willen laten geloven is dat het communisme zal zorgen voor een samenleving waarin gelijke toegang tot middelen en diensten wordt gewaarborgd. Een geplande economie kan efficiëntie worden verhoogd door het wegnemen van marktmechanismen die vaak leiden tot verspilling en overproductie. Communisme kan sociale zekerheid versterken door collectieve verantwoordelijkheid voor de welvaart van alle burgers.
Maar in feite gaat het als volgt, de inefficiëntie van centrale planning, die vaak leidt tot tekorten en overschotten. Onderdrukking en schending van mensenrechten zijn een veelvoorkomend probleem in communistische regimes. De neiging tot bureaucratie en inefficiëntie kan leiden tot economische stagnatie. Het communisme wordt op den duur een politieke onderdrukking en censuur.
Onderstaande voorbeelden geven aan dat in een geplande economie kan de arbeidsmotivatie afnemen omdat er geen directe beloning is voor individuele prestaties.
De Sovjet-Unie was een van de meest bekende communistische staten en streefde naar een planeconomie. Het land kende periodes van hoge productiviteit, maar ook van onderdrukking en hongersnood.
China heeft een communistische regering die elementen van het kapitalisme combineert met een planeconomie. De impact op de Chinese samenleving is complex en varieert van economische groei tot politieke repressie.
Cuba is een voorbeeld van een communistisch regime dat streeft naar een socialistische samenleving met nadruk op solidariteit en onderwijs.
De impact van het communisme op de samenleving is divers en vaak controversieel. Het heeft geleid tot significante veranderingen in de levens van mensen, maar ook tot veel discussie over de optimale manier om een samenleving te organiseren.
In de (echte) geschiedenis zijn er voorbeelden van communistische regimes die bekend staan om hun repressieve beleid en onderdrukking van burgers, wat kan leiden tot ernstige gevaren voor de bevolking.
Communisme is iets wat we niet meer willen in onze vrije wereld. Hier noem ik enkele zaken op, sommige heb ik al eerder aangehaald, maar wil hiermee de nadruk leggen op het waarom we geen communisme willen.
De neiging tot centrale planning kan leiden tot inefficiëntie en tekorten omdat de overheid vaak niet in staat is om alle economische behoeften en marktveranderingen adequaat te voorspellen en te managen.
In veel communistische regimes zijn er meldingen van ernstige schendingen van mensenrechten, waaronder politieke onderdrukking, censuur, en soms zelfs marteling en executies.
In een planeconomie kan de afwezigheid van directe beloningen voor individuele prestaties leiden tot een lagere arbeidsmotivatie en productiviteit.
Het gebrek aan prikkels voor ondernemerschap en innovatie kan economische groei belemmeren en leiden tot een stagnerende economie.
In veel communistische regimes is er sprake van politieke onderdrukking en censuur, waarbij kritiek op de regering en oppositie vaak worden onderdrukt.
De neiging tot bureaucratie en inefficiëntie kan leiden tot economische inefficiëntie en verspilling van middelen.
Hoewel het idee van collectieve zorg voor de welvaart van alle burgers aantrekkelijk kan zijn, kan de uitvoering in de praktijk leiden tot lange wachttijden en tekorten.
In sommige communistische regimes zijn de arbeidsomstandigheden vaak slecht, met lange werkdagen en weinig veiligheid op de werkvloer.
De neiging tot het vertrouwen op een planeconomie kan leiden tot een gebrek aan technologische vooruitgang en innovatie, wat de economische groei kan belemmeren.
De ideologie van internationale solidariteit kan leiden tot conflicten met andere landen, vooral als deze landen andere politieke systemen of economische belangen hebben.
Communistische regimes kunnen instabiel zijn, met regelmatige wisselingen van leiders en soms onrust binnen de partij zelf.
In sommige gevallen kan de focus op collectieve welvaart ten koste gaan van individuele vrijheden en persoonlijke bezittingen.
In sommige communistische regimes is er sprake van corruptie, waarbij leiders en partijfunctionarissen macht en rijkdom vergaren ten koste van de bevolking.
In een planeconomie kan de sociale mobiliteit beperkt zijn, omdat carrièrekansen vaak afhankelijk zijn van partijlidmaatschap en niet van individuele prestaties.
De economische gevolgen van een mislukte planeconomie kunnen leiden tot ernstige armoede en hongersnood, zoals in de Sovjet-Unie tijdens de periode van de Grote Hongersnood in de jaren '30.
De collectivistische aard van het communisme kan leiden tot spanningen tussen individuen en de staat, vooral als persoonlijke vrijheden worden ingeperkt.
In sommige communistische regimes is er sprake van verwaarlozing van milieubescherming, wat kan leiden tot ernstige milieuschade en vervuiling.
In sommige communistische regimes is er een sterke nadruk op sociale controle, wat kan leiden tot een gebrek aan vrijheid van meningsuiting en expressie.
Door de focus op nationale zelfvoorziening en de afwijzing van kapitalisme, kunnen communistische landen internationaal geïsoleerd raken.
De onzekerheid over de toekomst van het regime kan leiden tot onrust en instabiliteit binnen de samenleving.
Om te voorkomen dat communistische ideeën en praktijken van partijen zoals de PVDA doordringen in een samenleving, is het belangrijk om waakzaam te blijven voor de volgende maatregelen:
Verhoog de bewustwording over de geschiedenis en de gevolgen van communisme door educatie en informatievoorziening. Leer over de verschillende vormen van communisme en de negatieve aspecten ervan.
Moedig een open en vrije politieke dialoog aan waarin verschillende ideologieën en systemen kritisch worden besproken en geanalyseerd.
Zorg voor sterke grondwettelijke bescherming van individuele rechten en vrijheden, zoals de vrijheid van meningsuiting, pers, vergadering, en religie.
Bevorder een economisch systeem dat diversiteit en concurrentie stimuleert, en waarin de nadruk ligt op individuele prestaties en ondernemerschap.
Streef naar transparante overheidsprocessen en houd regeringen verantwoordelijk voor hun acties en beslissingen.
Ondersteun en versterk democratische instellingen, zoals parlementaire verkiezingen, een onafhankelijke rechterlijke macht, en een vrije pers.
Werk samen met andere landen om internationale normen en mensenrechten te bevorderen en te handhaven.
Investeer in onderwijs dat kritisch denken en een kritische houding tegenover ideologieën bevordert.
Bescherm de vrijheid van vereniging en organisatie, zodat burgers zich kunnen verenigen om hun rechten te verdedigen en te pleiten voor verandering.
Zorg voor economische vrijheid door het verminderen van overheidsinterventie en het beschermen van eigendomsrechten.
Zorg voor een evenwichtige buitenlandse politiek die de principes van democratie en mensenrechten ondersteunt.
Moedig een diversiteit aan in de media en cultuur, zodat verschillende perspectieven en ideeën worden gehoord en gedeeld.
Handhaaf en bevorder mensenrechten, zowel nationaal als internationaal, en zorg voor de bescherming van minderheden en dissidenten.
Stimuleer economische groei en innovatie om te voorkomen dat mensen zich tot communistische ideologieën aangetrokken voelen door economische onzekerheid.
Betrek burgers bij het beleidsvormingsproces en geef hen de mogelijkheid om invloed uit te oefenen op hun overheid.
Ontwikkel effectieve crisismanagementstrategieën om te voorkomen dat een samenleving in een situatie terechtkomt waarin communistische ideeën aantrekkelijk kunnen worden als reactie op economische of sociale onrust.
Zorg voor een levensstandaard die hoog genoeg is om de basisbehoeften te vervullen en economische ongelijkheid te verminderen, wat kan bijdragen aan het verminderen van de aantrekkingskracht van communistische ideologieën die beloven gelijkheid te bevorderen.
Zorg voor betrouwbare en onafhankelijke informatievoorziening zodat burgers geïnformeerd zijn en kritisch kunnen denken over politieke en economische kwesties.
Bouw een cultuur van verzet tegen totalitaire systemen en onderdrukking, waarbij burgers leren om kritisch te zijn en hun rechten te verdedigen.
Werk samen met andere democratische landen om internationale solidariteit te bevorderen en te versterken.
Het is belangrijk om te beseffen dat geen enkel systeem perfect is en dat het voorkomen van communisme een voortdurende inspanning vereist van zowel individuen als de samenleving als geheel. Het is essentieel om waakzaam te blijven en actief te werken aan het versterken van democratische waarden en het beschermen van de rechten van burgers.
Ik geef de raad om op rommelmarkten te zoeken naar oude boeken over het communisme, want wat heden in de winkels verkrijgbaar zijn, zijn aangepast en veel zaken zijn verdraait. Ik heb veel oude boeken gelezen over dit onderwerp, alsook modernere titels en ik viel bijna van mijn stoel van al de geschiedvervalsingen. Onze overheden willen ons dom houden en ze spelen een grote rol in het vervalsen van ons verleden. Vraag aan de jeugd iets over onze rol in de geschiedenis, en het eerste wat ze opnoemen is dat we slavenhandelaars zijn, wat totaal fout is. Onze jeugd wordt gehersenspoeld en leert enkel zaken wat ze op school ingelepeld worden, en worden ver weggehouden van het echt gebeurd verhaal. Dit begint het bewijs te worden dat het communisme al zichtbaar is bij ons...
