Komende dagen zal waarschijnlijk geen nieuwe artikelen komen omdat de professor fysiek en mentaal uitgeschakeld is. We houden jullie op de hoogte van zijn gezondheidstoestand. Mijn naam is Arianne en heb toestemming om zijn berichten te bekijken en te beantwoorden. De professor is in een verplichte rusttoestand. Hij gaf me mee dat hij zijn excuses aanbiedt voor deze korte afwezigheid. Wie de professor kent, dan zal hij niet lang naar mij blijven luisteren, de koppige ezel! Groeten van Arianne (arianne.kempe@telenet.be)

HDMI shit

 HDMI

Omdat ik problemen heb met bepaalde soorten televisies aan te sluiten via HDMI op bijvoorbeeld Nvidia Shield en andere soorten van computers, heb ik het één en het ander opgezocht en dit in een tekst gegoten. Er is extreem veel informatie over te vinden, je ziet het bos niet meer door de bomen. Er is veel verschil in de HDMI wereld. Het zou gestandaardiseerd moeten zijn, maar dit is dezelfde grap zoals in de USB wereld, daar hebben ze de USB C uitgevonden die vaak voor compatibiliteitsproblemen zorgen. Met HDMI is dito zo :-(

 

Hier een samenvatting wat ik heb gevonden:

HDMI (High-Definition Multimedia Interface) is een digitale interface voor de overdracht van audio- en videosignalen. Het wordt gebruikt om apparaten zoals computers, spelconsoles en Blu-ray spelers aan te sluiten op beeldschermen zoals tv's, monitoren en projectoren. HDMI ondersteunt high-definition video en audio, en kan videoresoluties tot 4K met 60 beelden per seconde en audioformaten zoals Dolby Atmos en DTS-X doorgeven. HDMI ondersteunt ook HDCP (High-bandwidth Digital Content Protection) om ongeoorloofd kopiëren van beschermde inhoud te voorkomen. HDMI-kabels zijn verkrijgbaar in verschillende lengtes en versies, zoals HDMI 1.4, HDMI 2.0 en HDMI 2.1, die verschillende niveaus van ondersteuning bieden voor functies zoals hogere resoluties en vernieuwingsfrequenties.

HDMI 1.4 werd uitgebracht in 2009 en ondersteunt 3D-video, Audio Return Channel (ARC) en 4K-resolutie met 24 frames per seconde. HDMI 2.0, uitgebracht in 2013, ondersteunt 4K-resolutie met 60 beelden per seconde en 32 audiokanalen. HDMI 2.0 ondersteunt ook dynamische synchronisatie van video- en audiostromen, wat zorgt voor een soepelere kijkervaring. HDMI 2.1, uitgebracht in 2017, ondersteunt 8K-resolutie met 60 beelden per seconde en 4K-resolutie met 120 beelden per seconde. Het ondersteunt ook eARC (Enhanced Audio Return Channel), wat de overdracht van hoogwaardige audioformaten zoals Dolby Atmos en DTS:X mogelijk maakt.

HDMI heeft ook verschillende andere functies, zoals CEC (Consumer Electronics Control), waarmee via HDMI aangesloten apparaten elkaar kunnen bedienen wanneer ze zijn aangesloten, en HDMI-CEC maakt one-remote-to-rule-them-all mogelijk, waarbij u alle via HDMI aangesloten apparaten met slechts één afstandsbediening kunt bedienen. Een andere functie is HDMI-ARC (Audio Return Channel), waarmee de TV via dezelfde HDMI-kabel audio terug kan sturen naar de audio-video-ontvanger of soundbar, zodat er geen aparte audiokabel nodig is.

HDMI-kabels zijn er in verschillende versies, zoals Standaard HDMI, High-Speed HDMI en Premium HDMI-kabels. Standaard HDMI kabels ondersteunen 1080p resolutie, terwijl High-Speed HDMI kabels 4K resolutie en hogere vernieuwingsfrequenties ondersteunen. Premium HDMI-kabels zijn ontworpen om een stabieler signaal en betere prestaties te leveren, maar ze zijn doorgaans duurder dan standaard of high-speed HDMI-kabels.

In het algemeen is HDMI een veelgebruikte standaard voor het overbrengen van audio- en videosignalen tussen apparaten. Het biedt high-definition video en audio, en vele functies zoals CEC, ARC en eARC om de ervaring van de gebruiker te verbeteren.

HDMI bevat ook een functie voor automatische formaatdetectie, "Deep Color" genaamd, die een hogere bitdiepte en een nauwkeurigere kleurweergave mogelijk maakt. Deze functie verhoogt het aantal kleuren dat op een scherm kan worden weergegeven, wat resulteert in levendigere en realistischere beelden.

Een ander kenmerk van HDMI is "x.v.Color", een uitbreiding van de kleurruimte die in het videosignaal wordt gebruikt. Hierdoor kan een breder scala aan kleuren op het scherm worden weergegeven, wat resulteert in nauwkeuriger en levendiger beelden.

HDMI bevat ook een functie voor automatische inhoudsverbetering, genaamd "x.v.Color" of "xvYCC", die het mogelijk maakt een breder kleurengamma weer te geven dan standaard RGB, wat resulteert in een nauwkeuriger en levendiger kleurweergave.

HDMI omvat ook "HDMI-CEC" (Consumer Electronics Control) waarmee meerdere apparaten met slechts één afstandsbediening kunnen worden bediend. Ook kunnen audio- en videobronnen automatisch worden omgeschakeld en kunnen aangesloten apparaten worden in- en uitgeschakeld.

HDMI omvat ook "EDID" (Extended Display Identification Data), een gegevensstructuur die door een beeldscherm aan een bronapparaat wordt verstrekt en die informatie bevat over de mogelijkheden van het beeldscherm en de ondersteunde resoluties. Hierdoor kan het bronapparaat zijn uitvoer automatisch aanpassen aan de best mogelijke resolutie en vernieuwingsfrequentie.

Samengevat is HDMI een krachtige en veelzijdige interface die een groot aantal functies biedt om de audio- en video-ervaring te verbeteren. Het ondersteunt high-definition video en audio, en kan videoresoluties tot 8K met 120 beelden per seconde en audioformaten zoals Dolby Atmos en DTS-X doorgeven. Het bevat ook functies zoals CEC, ARC, EDID en kleurverbetering die zorgen voor een meer naadloze en gebruiksvriendelijke ervaring.

Als u problemen hebt met het aansluiten van uw apparaten via HDMI, zijn er een paar dingen die u kunt proberen om het probleem op te lossen.

Controleer de aansluitingen: Controleer of de HDMI-kabel goed is aangesloten op zowel het bronapparaat als het weergaveapparaat. Controleer of er verbogen of beschadigde pinnen op de HDMI-aansluitingen zitten.

Controleer de kabel: Probeer een andere HDMI-kabel te gebruiken om te zien of dat het probleem oplost. Sommige kabels kunnen beschadigd zijn of kunnen het vereiste signaal niet overbrengen.

Controleer de instellingen van het bronapparaat: Zorg ervoor dat het bronapparaat is ingesteld om video en audio uit te voeren via de HDMI-poort. Sommige apparaten hebben meerdere opties voor video-uitvoer, zoals HDMI en VGA.

Controleer de instellingen van het weergaveapparaat: Controleer of het weergaveapparaat is ingesteld op de juiste ingangsbron. Sommige beeldschermen hebben meerdere HDMI-ingangen, dus het kan zijn dat u moet overschakelen naar de juiste ingang.

Controleer de HDMI-versie: Zorg ervoor dat zowel het bronapparaat als het weergaveapparaat dezelfde HDMI-versie ondersteunen. Als het bronapparaat HDMI 2.1 ondersteunt, maar het beeldscherm alleen HDMI 1.4, kunnen zich compatibiliteitsproblemen voordoen.

Controleer de stroomvoorziening: Controleer of zowel het bronapparaat als het weergaveapparaat zijn ingeschakeld en of er geen stroomproblemen zijn.

Probeer het apparaat opnieuw op te starten: Soms kan het opnieuw opstarten van de apparaten het probleem oplossen.

Als geen van de bovenstaande stappen het probleem oplost, kan het probleem liggen bij het bronapparaat, het beeldscherm of de HDMI-kabel. In dat geval moet u wellicht de fabrikant raadplegen voor verdere hulp of overwegen het defecte onderdeel te vervangen.

Hetzelfde als hierboven maar nu specifiek voor de Nvidia Shield:

Als u problemen ondervindt met uw Nvidia Shield bij het aansluiten op een weergaveapparaat via HDMI, zijn er een paar dingen die u kunt proberen om het probleem op te lossen:

Controleer de HDMI-kabel: Zorg ervoor dat de HDMI-kabel goed is aangesloten op zowel de Nvidia Shield als het weergaveapparaat. Probeer een andere HDMI-kabel te gebruiken om te zien of dat het probleem oplost.

Controleer de instellingen van het Shield: Zorg ervoor dat de Shield is ingesteld om video en audio via de HDMI-poort uit te voeren. Ga naar het instellingenmenu van het Shield en controleer de video- en audio-instellingen om ervoor te zorgen dat de juiste uitvoer is geselecteerd.

Controleer de instellingen van het weergave-apparaat: Zorg ervoor dat het weergave-apparaat is ingesteld op de juiste ingangsbron. Sommige weergaveapparaten hebben meerdere HDMI-ingangen, dus het kan zijn dat u naar de juiste moet overschakelen.

Controleer de resolutie: Zorg ervoor dat de resolutie op de Shield en het weergaveapparaat overeenkomen. Als de resolutie op de Shield is ingesteld op 4K, maar het weergaveapparaat ondersteunt alleen 1080p, kunt u compatibiliteitsproblemen ondervinden.

Controleer op updates: Zorg ervoor dat de Shield de laatste firmware-updates heeft. Ga naar het instellingenmenu van de Shield en controleer op updates.

Start de Shield opnieuw op: Soms kan het opnieuw opstarten van de Shield het probleem oplossen.

Controleer op compatibiliteit: Als u een monitor of tv gebruikt die niet compatibel is met de Shield, kan dit problemen veroorzaken. Zorg ervoor dat uw weergave-apparaat HDMI 2.0 of hoger ondersteunt.

Als geen van de bovenstaande stappen voor probleemoplossing het probleem oplost, kan het probleem liggen bij het Shield, de HDMI-kabel of het weergave-apparaat. In dit geval moet u mogelijk Nvidia of de fabrikant van het beeldscherm raadplegen voor verdere hulp of overwegen het defecte of niet compatibele onderdeel te vervangen.

In het kort herhaald, bekende problemen die kunnen optreden bij HDMI-verbindingen:

Geen signaal: Dit is een van de meest voorkomende HDMI-problemen, waarbij het beeldschermapparaat geen signaal ontvangt van het bronapparaat. Dit kan worden veroorzaakt door een defecte HDMI-kabel, onjuiste instellingen op het bronapparaat of een defect bronapparaat.

Audio en video lopen niet synchroon: Dit probleem doet zich voor wanneer de audio en video niet synchroon lopen, wat resulteert in een merkbare vertraging tussen het geluid en het beeld. Dit kan worden veroorzaakt door een defecte HDMI-kabel, onjuiste instellingen op het bronapparaat of een probleem met het weergaveapparaat.

Audioformaat wordt niet ondersteund: Sommige HDMI-apparaten ondersteunen bepaalde audioformaten niet, wat resulteert in geen geluid of geluid van lage kwaliteit.

HDCP-fouten (High-bandwidth Digital Content Protection): Dit is een vorm van digitale kopieerbeveiliging die problemen kan veroorzaken bij het aansluiten van apparaten die verschillende HDCP-versies hebben. Dit kan resulteren in een leeg scherm of een "HDCP error" bericht.

Onjuiste resolutie: Als de resolutie op het bronapparaat en het weergaveapparaat niet overeenkomen, kan dit resulteren in een wazig of vervormd beeld.

HDMI handshake problemen: Dit gebeurt wanneer het bronapparaat en het weergaveapparaat niet in staat zijn een verbinding tot stand te brengen en over de instellingen te onderhandelen. Dit kan worden veroorzaakt door een defecte HDMI-kabel, onjuiste instellingen op het bronapparaat of een probleem met het beeldscherm.

Interferentie: Dit kan optreden wanneer er interferentie is van andere elektronische apparaten, zoals draadloze routers of andere HDMI-apparaten.

Compatibiliteitsproblemen: Sommige apparaten zijn mogelijk niet compatibel met bepaalde HDMI-versies of functies, waardoor problemen met de verbinding ontstaan.

Sommige van de bovenstaande problemen kunnen worden veroorzaakt door een defecte HDMI-kabel of een kabel met een oude versie, dus u kunt een nieuwe kabel proberen om te zien of dat het probleem oplost.

Veel succes, mijn haar is al flink grijs door geworden :-)

Chris de professor

 

Supercondensators

 Supercondensators

Ik experimenteer veel met supercondensators en ik vind het fascinerend hoeveel stroom ze kunnen opslaan. Ik heb een 3000 Farad van 2,8 volt in huis en kan daar al wat mee. Ik heb een experiment gedaan met een upconverter die deze 2,8 volt omzet naar 12 volt en hiermee voor een lange tijd een 12 volt ledstring laten branden.

Hier wat meer informatie:

Een supercondensator, ook wel ultracondensator genoemd, is een type condensator dat een grote hoeveelheid elektrische energie kan opslaan in een kleine fysieke ruimte. In tegenstelling tot traditionele condensatoren, die energie opslaan door de accumulatie van elektrische lading op twee geleidende platen, slaan supercondensatoren energie op in een elektrische dubbele laag die wordt gevormd op het oppervlak van een geleidend materiaal, zoals actieve kool. Hierdoor kunnen zij een veel hogere energie- en vermogensdichtheid hebben dan traditionele condensatoren.

Supercondensatoren worden op verschillende manieren gebruikt, onder meer in energieopslagsystemen, vermogenselektronica en vervoer. In sommige toepassingen kunnen zij worden gebruikt als alternatief voor batterijen, aangezien zij een langere levensduur hebben en sneller kunnen worden opgeladen en ontladen. Zij kunnen ook worden gebruikt in combinatie met batterijen om de algemene prestaties van een systeem te verbeteren.

Supercondensatoren zijn beschikbaar in een groot aantal maten en ontwerpen, en kunnen worden gemaakt van een verscheidenheid aan materialen, waaronder actieve kool, grafeen en metaaloxiden. De prestaties van een supercondensator worden bepaald door een aantal factoren, waaronder de oppervlakte van het geleidende materiaal, de dikte van de elektrische dubbele laag en de gebruikte elektrolyt.

Over het geheel genomen zijn supercondensatoren een veelbelovende technologie met een breed scala van potentiële toepassingen. Naarmate het onderzoek en de ontwikkeling van de supercondensatortechnologie voortschrijden, wordt verwacht dat de energiedichtheid en de vermogensdichtheid ervan zullen blijven verbeteren, waardoor zij in bepaalde toepassingen een nog levensvatbaarder alternatief worden voor batterijen.

Supercondensatoren kunnen worden ingedeeld in twee typen op basis van de manier waarop zij energie opslaan: elektrostatisch en elektrochemisch.

Elektrostatische supercondensatoren slaan energie op door de accumulatie van elektrische lading op het oppervlak van een geleidend materiaal, zoals actieve kool. Zij hebben een zeer hoge capaciteit maar een lage energiedichtheid. Zij staan ook bekend als elektrische dubbellaagse condensatoren (EDLC's) of supercondensatoren van type 1.

Elektrochemische supercondensatoren, ook bekend als pseudocapacitors of supercondensatoren van type 2, slaan energie op door middel van een omkeerbare chemische reactie die plaatsvindt op het grensvlak tussen het geleidende materiaal en een elektrolyt. Zij hebben een lagere capaciteit dan elektrostatische supercondensatoren, maar een hogere energiedichtheid.

Hybride supercondensatoren zijn een combinatie van type 1- en type 2-supercondensatoren. Zij zijn een combinatie van twee condensatoren, de ene is een EDLC en de andere een pseudocapacitor.

Supercondensatoren hebben een aantal voordelen ten opzichte van batterijen, waaronder een langere levensduur, het vermogen om een groter aantal laad- en ontlaadcycli te doorstaan, en snellere laad- en ontlaadtijden. Zij belasten het milieu ook relatief weinig in vergelijking met batterijen, wat voor bepaalde toepassingen nuttig kan zijn.

Supercondensatoren hebben echter ook enkele beperkingen. Zij hebben momenteel een lagere energiedichtheid dan batterijen, waardoor zij niet voor alle toepassingen geschikt zijn. Ook zijn de kosten per eenheid opgeslagen energie hoger dan bij batterijen.

Supercondensatoren zijn een veelbelovende technologie met een groot aantal potentiële toepassingen. Zij hebben voordelen ten opzichte van batterijen, zoals een langere levensduur, een snellere laad- en ontlaadtijd en een gering milieueffect. Momenteel hebben zij echter een lagere energiedichtheid en zijn zij duurder per eenheid opgeslagen energie. Naarmate het onderzoek naar en de ontwikkeling van de supercondensatortechnologie voortschrijden, zullen deze beperkingen naar verwachting worden overwonnen, waardoor zij in bepaalde toepassingen een nog levensvatbaarder alternatief voor batterijen zullen worden.

De grootste supercondensatoren die momenteel op de markt zijn, hebben doorgaans een capaciteit van enkele honderden tot enkele duizenden farads. Deze supercondensatoren worden hoofdzakelijk gebruikt in grootschalige energieopslagsystemen en industriële toepassingen.

Sommige fabrikanten bieden bijvoorbeeld supercondensatoren aan met een capaciteit tot 3000 Farads; deze zijn bedoeld voor toepassingen met een hoog vermogen, zoals in elektrische bussen, trams en treinen. Zij worden gebruikt in combinatie met batterijen voor regeneratief remmen en voor het besparen van piekvermogen.

Een ander voorbeeld, supercondensatoren met een capaciteit tot 5000 Farads, zijn beschikbaar voor energieopslagtoepassingen op netwerkschaal. Deze supercondensatoren kunnen grote hoeveelheden energie snel opslaan en ontladen, waardoor zij nuttig zijn om het netwerk in evenwicht te houden tijdens perioden van grote vraag.

Opgemerkt zij dat de capaciteit van een supercondensator niet de enige factor is die de prestaties ervan bepaalt. Andere belangrijke factoren zijn de spanning, de vermogensdichtheid en het aantal laad- en ontlaadcycli dat het apparaat aankan.

Kortom, de grootste supercondensatoren die momenteel op de markt zijn, hebben een capaciteit van enkele honderden tot enkele duizenden farads. Deze supercondensatoren worden hoofdzakelijk gebruikt in grootschalige energieopslagsystemen en industriële toepassingen zoals elektrische bussen, trams, treinen, energieopslag op netniveau en andere toepassingen met een hoog vermogen.

De "beste" supercondensator hangt af van de specifieke toepassing en de eisen van de gebruiker. Verschillende supercondensatoren hebben verschillende kenmerken en presteren beter in bepaalde toepassingen.

Zo hebben supercondensatoren op basis van actieve kool een hoog specifiek oppervlak, waardoor zij zeer geschikt zijn voor toepassingen met een hoog vermogen, zoals regeneratief remmen in elektrische voertuigen. Supercondensatoren op basis van grafeen daarentegen hebben een hoog geleidingsvermogen, waardoor zij zeer geschikt zijn voor energierijke toepassingen zoals energieopslag op netwerkschaal.

Supercondensatoren gemaakt met metaaloxiden, zoals pseudocapacitoren, hebben een hoge energiedichtheid, waardoor zij geschikt zijn voor toepassingen die een hoge energieopslag in een kleine ruimte vereisen, zoals draagbare elektronische apparaten, noodstroomvoorziening en energiewinning.

Hybride supercondensatoren zijn ook een goede optie, zij zijn een combinatie van type 1 en type 2 supercondensatoren, zij hebben de voordelen van beide typen, hoge vermogensdichtheid en hoge energiedichtheid.

Bij het kiezen van een supercondensator is het belangrijk rekening te houden met factoren zoals de vereiste capaciteit, de spanning, de vermogensdichtheid en het aantal laad- en ontlaadcycli dat het apparaat aankan. Ook de kosten, de omvang en het milieueffect van het apparaat moeten in aanmerking worden genomen.

Om kort te zeggen, de "beste" supercondensator hangt af van de specifieke toepassing en de eisen van de gebruiker. Verschillende supercondensatoren hebben verschillende kenmerken en presteren beter in bepaalde toepassingen. Supercondensatoren op basis van geactiveerde koolstof zijn zeer geschikt voor toepassingen met een hoog vermogen, supercondensatoren op basis van grafeen zijn zeer geschikt voor toepassingen met veel energie en supercondensatoren op basis van metaaloxiden hebben een hoge energiedichtheid en zijn geschikt voor toepassingen waarbij veel energie moet worden opgeslagen in een kleine ruimte. Hybride supercondensatoren zijn ook een goede optie omdat zij de voordelen hebben van beide typen, hoge vermogensdichtheid en hoge energiedichtheid.

Verdere ontwikkelingen in de toekomst:

Er zijn verschillende nieuwe ontwikkelingen gepland voor de toekomst van de supercondensatortechnologie. Onderzoekers en fabrikanten werken aan de ontwikkeling van nieuwe materialen, ontwerpen en fabricagetechnieken om de prestaties van supercondensatoren te verbeteren en ze levensvatbaarder te maken voor een groter aantal toepassingen.

Enkele van de nieuwe ontwikkelingen die gepland zijn voor de toekomst van de supercondensatortechnologie zijn:

Ontwikkeling van nieuwe materialen: Onderzoekers werken aan de ontwikkeling van nieuwe materialen met verbeterde eigenschappen zoals een hoger geleidingsvermogen, een hoger specifiek oppervlak en een grotere stabiliteit. Deze materialen omvatten grafeen, koolstofnanobuizen en metaal-organische kaders (MOF's).

Ontwikkeling van nieuwe elektrolyten: Onderzoekers werken aan de ontwikkeling van nieuwe elektrolyten met verbeterde eigenschappen zoals een hoger geleidingsvermogen, een hogere stabiliteit en een betere thermische stabiliteit. Deze elektrolyten omvatten ionische vloeistoffen en elektrolyten in vaste toestand.

Ontwikkeling van nieuwe fabricagetechnieken: Onderzoekers werken aan de ontwikkeling van nieuwe fabricagetechnieken om de prestaties van supercondensatoren te verbeteren. Deze technieken omvatten 3D printen en roll-to-roll productie.

Ontwikkeling van nieuwe ontwerpen: Onderzoekers werken aan de ontwikkeling van nieuwe ontwerpen voor supercondensatoren om hun prestaties te verbeteren en ze geschikter te maken voor specifieke toepassingen. Deze ontwerpen omvatten asymmetrische supercondensatoren en gestapelde supercondensatoren.

Naast bovengenoemde ontwikkelingen werken onderzoekers ook aan de ontwikkeling van supercondensatoren die bij hoge temperaturen kunnen werken, waardoor ze geschikt zouden zijn voor gebruik in ruwe omgevingen. Zij werken ook aan de ontwikkeling van supercondensatoren die kunnen worden geïntegreerd in stoffen en andere flexibele materialen, waardoor zij geschikt zijn voor gebruik in draagbare elektronica en andere flexibele apparaten.

Kortom, er zijn verschillende nieuwe ontwikkelingen gepland voor de toekomst van de supercondensatortechnologie, waaronder de ontwikkeling van nieuwe materialen, elektrolyten, fabricagetechnieken, ontwerpen en de integratie van supercondensatoren in flexibele materialen. Deze nieuwe ontwikkelingen zullen naar verwachting de prestaties van supercondensatoren verbeteren en ze levensvatbaarder maken voor een groter aantal toepassingen, waaronder ruwe omgevingen en flexibele apparaten.

Chris de professor