Na 2 mislukte huwelijken en tientallen mislukte relaties voor het jaar 2000, had ik er even genoeg van en wou mij distantiëren van het vrouwelijk schoon. Maar een mens is niet gemaakt om alleen te blijven, zodoende had ik mijn zoektocht herstart, maar ik had de regels veranderd, ik zocht niet meer, maar ik strooide kattebelletjes in het rond om gevonden te worden. Op die manier dacht ik de perfecte levenspartner te vinden.
Helaas, de vrouwen die op mijn kattebelletjes afkwamen waren niet de geschikte kandidaten. De meeste van die vrouwen die op mijn profielen langskwamen, waren profiteurs en bazige vrouwen. Ik dacht dat ik het verkeerd aangepakt had, door me uit te geven als een nieuwe man. Dan deed ik me wat voor als een stoute man, maar viel snel door de mand omdat ik hiervoor niet geschikt was.
Tussen het jaar 2000 en nu ben ik tientallen relaties begonnen, en even dacht ik de perfecte vrouw aan de haak te hebben geslagen, die vrouw paste zeer goed bij mij. Met haar wou ik mijn leven slijten. Ze was jong, zeer intelligent en best goed in het huishouden ondanks dat ze een visuele beperking had. We hadden het fijn met elkaar. De spelbreker was haar verleden, ze droeg een zeer grote last mee. Door haar naïviteit had ze een zeer grote schuldenberg opgebouwd. Ze was officieel bij me ingeschreven en de deurwaarders kwamen bij mij aankloppen. Door die omstandigheden zijn we uit elkaar gegaan.
Ik had een andere vrouw leren kennen die uit een slecht huwelijk kwam. Ze was goedhartig en best wel lief, maar soms kwam het venijn naar boven. Ze liet haar te veel beïnvloeden door haar omgeving en we maakten veel ruzie. Ongeveer 20 jaar heb ik het bij haar volgehouden, het was een knipperlicht relatie. Iedere keer na een breuk kwam ze terug en ze beloofde me beterschap. Ik hield veel van haar en gaf haar alle kansen.
Tussendoor had ik nog tientallen andere vrouwen leren kennen, maar ik ondervond iedere keer als de relatie nauwer werd, dat die vrouwen begonnen misbruik te maken van mijn goedheid. Ze werden baziger en begonnen steeds meer eisen te stellen.
Als mindervalide, ben slecht ter been, leef met ongeneeslijke pijnen die niet meer zullen verdwijnen en heb hiermee leren leven. Het is niet altijd gemakkelijk, maar door mijn elektronica hobby kan ik mijn pijnen kanaliseren. Ik kan nooit iets lang volhouden en moet veel rusten om het leven draaglijk te houden. Ik heb ondervonden dat vrouwen in het begin daar geen bezwaar voor hebben, maar na een tijdje wordt dit ook een last voor hen en ze beginnen hierover moeilijk te doen.
Nu pas begon ik opnieuw een relatie op te bouwen, ze leek anders dan andere vrouwen. Ze was hoog geleerd met diverse universiteits-diploma’s op zak. Op het technisch vlak waren we elkaars gelijken. We konden uren aan een stuk praten over techniek en wetenschap en vulden elkaar goed aan. Als we elkaar niet zagen, dan zaten we lang aan de telefoon. Tot op het moment dat ze me vraag stelde, die ik niet gepast vond, omdat we elkaar nog niet lang kenden. Via een omweg deed ze een huwelijksaanzoek. Toen ik haar om verduidelijking vroeg, probeerde ze dit ongedaan te maken met een smoes.
Toen ze daarna langs kwam, werd er over deze feit niets gerept en we praatten verder zoals we het voorheen deden. Ik merkt wel een verandering in haar gedrag. Dag nadien had ik weer een tijd met haar aan de telefoon gehangen en ze begon over samenwonen. Ze woont in een heel groot huis dat haar eigendom is en er was ruimte genoeg om voor mij een grote hobby kamer te voorzien. Ze had al goed over haar argumenten nagedacht om me te proberen te overtuigen, maar ik wees het af.
Haar argumenten zijn wel goed, ze wees me op het feit dat het steeds slechter zal gaan met mij en meer hulp nodig zal hebben. Ze zei dat ik geen man meer ben om alleen te wonen. Al goed en wel, maar zij zelf is geen prinses in het huishouden. Ze kan niet koken, ze besteld alle dagen haar eten bij een traiteur, het poetsen laat ze over aan 2 poetsvrouwen die ze vast in dienst heeft. Hoe zal zij dan voor mij kunnen zorgen als het minder zal gaan? Ze kan nog niet voor haarzelf zorgen. Mocht ik bij haar intrekken, zou voor mij niet veel veranderen, er zal daar dan ook een verzorgende moeten langskomen, zoals het nu al het geval is.
Na er goed hebben over nagedacht, heb ik het met haar gebroken, het wordt niets tussen ons. Lief en leed delen, samen met elkaar zal nooit lukken, want ze huurt wel personeel in om dit te doen. Wat ben ik daarmee. Ik wil liefde tussen man en vrouw, niet met hulp van derden. Ze is op haar 43ste nog steeds maagd, ze heeft enkel tijdens haar tienerjaren een jongen gehad, maar dat was op een flater afgelopen en ze legde zich volledig op haar studies toe. Die vrouw heeft geen levenservaring en ik heb er te veel.
Gelukkig heb ik nog enkele vriendinnen die me komen helpen als het nodig is. Ze stellen geen vragen, ze dringen niet aan. Ze helpen me omdat ze een groot hart hebben voor hun medemens. Maar van mij hebben ze ook niet te klagen en doe iets terug. Voor niets gaat de zon op, maar profiteren van hun goedheid zal ik nooit doen. Ik vind altijd wel iets waar ik hen kan mee plezieren, en ze zijn daar gelukkig mee.
Of ik nog de ware zal vinden, weet ik niet. Er zijn zeer veel hindernissen bij mij. Ik ben lief in de omgang, maar als partner ben ik niet van de gemakkelijkste, misschien door mijn levenservaring en de vele mislukkingen in mijn leven. Vrouwen beloven me veel, soms voel ik echt de liefde, maar helaas, na een tijdje willen ze me veranderen, doch mijn geschiedenis heeft me rotsvast gemaakt. Ik zal misschien wat bijgeschaafd kunnen worden, maar compleet omgooien, neen dat zit er niet in.
Voor de seks heb ik geen vrouw nodig, wat in mijn broek zit is al vele jaren overleden en door de pijnen kan ik er toch geen plezier aan beleven. Zachtjes knuffelen, daar kan ik nog van genieten. Ik speel nog wel graag speciale spelletjes, doch niet elke vrouw doet mijn spelletjes graag. Meer zeg ik daar niet over, want sommige mensen zijn te bekrompen en kleven direct een etiket op het hoofd.
Mocht je denken dat je in mij iets ziet, je bent niet veeleisend en zoekt naar een trouwe partner? Laat iets horen van jou en we zien wel verder. Als ik je binnen een paar weken niet buitengooi, dan zit je op goede weg ;-)
Er zijn 2 heel belangrijke zaken om contact met mij te hebben, je woont in Gent en je hebt uitermate veel gevoel voor humor. Het is niet dat ik ziek ben, dat er niet gelachen mag worden :-)
Voor contact, zoek me op op X-Twitter https://twitter.com/chrisnovitsj of op Telegram https://t.me/Chrissewies en we zien dan wel verder.
Chris de professor
Geen opmerkingen:
Een reactie posten