Opgepakt door de politie

Ik lag op bed een boek te lezen en was bijna in slaap gevallen toen er plotseling hard werd aangebeld. Ik schrok wakker en liep naar de voordeur om te zien wie er voor de deur stond. Toen ik opendeed, stonden er twee mannen voor de deur, beiden gekleed in zwart maatpak. Ze stelden zich voor als agenten van de Belgische veiligheidsdienst en vroegen vriendelijk of ze binnen mochten komen. Ik aarzelde even, maar liet ze uiteindelijk toch binnen.

Toen de twee agenten binnenkwamen, keken ze snel om zich heen en hun blik viel al snel op mijn elektronische apparatuur. Ik had het gevoel dat er iets niet klopte en vroeg wat er aan de hand was. Een van de agenten keek me strak aan en zei: "We hebben informatie dat u betrokken bent bij het project 'Gazilla'. We weten dat u gevaarlijke schema's heeft ontworpen die een bedreiging vormen voor onze nationale veiligheid."

Ik was stomverbaasd en had geen idee waar de agenten het over hadden. Ik had nog nooit gehoord van het project 'Gazilla' en wist zeker dat ik nooit iets had ontworpen dat een bedreiging zou kunnen vormen voor de nationale veiligheid. Toch bleven de agenten aandringen en begonnen ze me te ondervragen over mijn betrokkenheid bij het project.

Ik bleef ontkennen dat ik iets met het project te maken had en vroeg om bewijs. Een van de agenten haalde zijn tablet tevoorschijn en toonde me een aantal elektronische schema's. Ik keek er aandachtig naar en herkende ze als ontwerpen van pulslaser wapens. De agenten beweerden dat deze schema's van mijn hand waren en dat ik hiermee een ernstige misdaad had begaan.

Ik raakte in paniek en begon me af te vragen hoe deze schema's onder mijn naam konden zijn verspreid. Ik vroeg de agenten om meer informatie, maar ze bleven dreigen met levenslange gevangenisstraf als ik niet zou bekennen dat ik de ontwerpen had gemaakt.

Plotseling nam een van de agenten een wapen uit zijn zak en de andere haalde handboeien tevoorschijn. "Draai u om", beval de agent en hij deed me de handboeien om. Ik was doodsbang en smeekte hen om me te vertellen wat er aan de hand was. Maar de agenten waren onverbiddelijk en namen me mee naar het politiebureau.

Eenmaal daar werd ik verhoord en opgesloten in een cel. Ik voelde me totaal machteloos en had geen idee hoe ik mezelf uit deze situatie kon redden. Ik begon zelfs te twijfelen aan mijn eigen onschuld, omdat de agenten zo zeker waren van hun zaak. Ik werd moe in die cel en viel in slaap.

 

Maar toen ik terug wakker werd, realiseerde ik me dat het allemaal een nare droom was geweest tijdens mijn middagdutje.

Ik heb veel rare dromen, maar schrijf ze zelden op, doch deze droom blijft me bij omdat ik die elektronische schema's nog steeds voor mijn ogen zie en die waren heel speciaal. Ik zal ze proberen te reconstrueren om te bekijken of het wel degelijk zo gevaarlijk blijkt te zijn zoals in die droom.