
Door
Chris De professor - 28 september 2024
Het
gevaar voor onderdrukking is in aantocht!
Er is een
verontrustende opmars bezig van het communisme. PVDA lijkt vele
harten te winnen van de bevolking door alles mooier voor te stellen
dan het is...
Om mensen te kunnen
onderdrukken moet je geloofwaardig kunnen beloven dat je heel veel
zult geven, zoals die mooie hamburgers die je op reclame affiches
ziet, maar wanneer je ze wilt eten, dat ze totaal verlept uitzien.
Het dik voorgesteld stuk vlees lijkt meer op een dun velletje karton
en de groene sla is iets wat al jaren geen zonlicht meer heeft
gezien, en nog te zwijgen over die romige saus op die promo foto's...
Ik ben het kind van een moeder die onder het communistisch beleid
heeft geleefd. Mijn moeder kwam uit de U.S.S.R. toen communisme
hoogtij vierde. Deze staat noemde zichzelf de Socialistische
Sovjetrepublieken. Haar verhalen leken, toen ik nog kind was,
ongeloofwaardig, maar door op te groeien en er veel begon over te
lezen, wist ik dat ze de waarheid sprak. Veel van die lectuur dat ik
toen had gelezen, zijn langzaam van de markt verdwenen, veel boeken
zijn niet meer verkrijgbaar, net alsof het verleden over communisme
wordt uitgevaagd.
Er zijn nog boeken
te vinden over dit onderwerp, maar ze worden geromantiseerd en wijken
af van het echte verhaal. Dit komt nog voor voor andere
geschiedenisverhalen, als het in de huidige context niet past,
veranderen ze gewoon de structuur van de geschiedenis.
Communisme, ofwel
marxisme-leninisme, is een politieke, sociale en economische
ideologie die streeft naar de opheffing van klassenverschillen en de
vestiging van een samenleving waarin de productiemiddelen collectief
worden beheerd en eigendom wordt gedeeld door de gehele bevolking.
Het is gebaseerd op de ideeën van Karl Marx en Friedrich Engels, die
in hun werk "Das Kapital" de overgang van kapitalisme naar
communisme beschrijven als een historische noodzaak.
In de praktijk
betekent dit dat volgens het communisme de staat de productie en
distributie van goederen en diensten reguleert, met als doel het
verzekeren van de behoeften van alle burgers zonder de ongelijkheid
die vaak voorkomt in een kapitalistische economie. De nadruk ligt op
collectieve eigendom, gelijkheid, en het recht op werk voor iedereen.
Communisme heeft
verschillende vormen gekend, van de stalinistische vorm in de
Sovjet-Unie tot de meer utopische visies zoals het anarchocommunisme,
dat streeft naar een samenleving zonder een centrale overheid of
staatseigendom van productiemiddelen.
Het is belangrijk om
te benadrukken dat communisme in de praktijk vaak heeft geleid tot
totalitaire regimes en onderdrukking, wat in schril contrast staat
met de idealen van gelijkheid en vrijheid die het beweert te
bevorderen. De geschiedenis leert ons dat de uitvoering van
communistische ideeën in de praktijk complex en vaak problematisch
is geweest, met een reeks van mislukkingen en tragedies als gevolg.
Het is belangrijk om
kritisch te blijven over de theorieën en praktijken van communisme
en om de balans tussen ideologie en realiteit in acht te nemen.
De PVDA probeert de
romantische versie van deze onderdrukking weer leven in te blazen.
Het ergste is, dat velen zich vinden in het verhaal. Ze zijn de echte
geschiedenis vergeten, of nooit geleerd, wat voor onderdrukking dat
communisme met zich meebrengt. Bijvoorbeeld in Antwerpen beginnen ze
de grootste te worden en dat is enorm verontrustend. Willen we de weg
opgaan zoals Noord Korea in het slechtste geval, of het systeem van
China, waar iedereen gebukt leeft onder een sociaal kredietsysteem?
Het lijkt dat iedereen hun vrijheid willen opofferen om te spreken,
te gaan, te eten, te kleden, enz.
Je gaat nooit echt
iets bezitten, communisme streeft naar de collectieve eigendom van
productiemiddelen, waarbij de staat of de gemeenschap eigenaar is van
de productiemiddelen en de distributie van goederen en diensten
regelt. Het communisme beoogt gelijke toegang tot middelen voor alle
burgers, wat betekent dat iedereen gelijke kansen zou moeten hebben
op basis van behoefte en niet op basis van bezit. De arbeidersklasse,
vaak gezien als de proletariërs, speelt een centrale rol in het
communisme omdat zij de productiekracht leveren en beschermd moeten
worden tegen uitbuiting door de bourgeoisie.
Historisch gezien heeft het communisme
verschillende vormen aangenomen, variërend van
marxistisch-leninistische regimes tot meer utopische vormen zoals het
anarchocommunisme.
Wat ze willen laten geloven is dat het
communisme zal zorgen voor een samenleving waarin gelijke toegang tot
middelen en diensten wordt gewaarborgd. Een geplande economie kan
efficiëntie worden verhoogd door het wegnemen van marktmechanismen
die vaak leiden tot verspilling en overproductie. Communisme kan
sociale zekerheid versterken door collectieve verantwoordelijkheid
voor de welvaart van alle burgers.
Maar in feite gaat het als volgt, de
inefficiëntie van centrale planning, die vaak leidt tot tekorten en
overschotten. Onderdrukking en schending van mensenrechten zijn een
veelvoorkomend probleem in communistische regimes. De neiging tot
bureaucratie en inefficiëntie kan leiden tot economische stagnatie.
Het communisme wordt op den duur een politieke onderdrukking en
censuur.
Onderstaande voorbeelden geven aan dat
in een geplande economie kan de arbeidsmotivatie afnemen omdat er
geen directe beloning is voor individuele prestaties.
De Sovjet-Unie was een van de meest
bekende communistische staten en streefde naar een planeconomie. Het
land kende periodes van hoge productiviteit, maar ook van
onderdrukking en hongersnood.
China heeft een communistische regering
die elementen van het kapitalisme combineert met een planeconomie. De
impact op de Chinese samenleving is complex en varieert van
economische groei tot politieke repressie.
Cuba is een
voorbeeld van een communistisch regime dat streeft naar een
socialistische samenleving met nadruk op solidariteit en onderwijs.
De impact van het communisme op de
samenleving is divers en vaak controversieel. Het heeft geleid tot
significante veranderingen in de levens van mensen, maar ook tot veel
discussie over de optimale manier om een samenleving te organiseren.
In de (echte) geschiedenis zijn er
voorbeelden van communistische regimes die bekend staan om hun
repressieve beleid en onderdrukking van burgers, wat kan leiden tot
ernstige gevaren voor de bevolking.
Communisme is iets wat we niet meer
willen in onze vrije wereld. Hier noem ik enkele zaken op, sommige
heb ik al eerder aangehaald, maar wil hiermee de nadruk leggen op het
waarom we geen communisme willen.
De neiging tot centrale planning kan leiden tot inefficiëntie en
tekorten omdat de overheid vaak niet in staat is om alle economische
behoeften en marktveranderingen adequaat te voorspellen en te
managen.
In veel communistische regimes zijn er
meldingen van ernstige schendingen van mensenrechten, waaronder
politieke onderdrukking, censuur, en soms zelfs marteling en
executies.
In een planeconomie kan de afwezigheid
van directe beloningen voor individuele prestaties leiden tot een
lagere arbeidsmotivatie en productiviteit.
Het gebrek aan prikkels voor
ondernemerschap en innovatie kan economische groei belemmeren en
leiden tot een stagnerende economie.
In veel communistische regimes is er
sprake van politieke onderdrukking en censuur, waarbij kritiek op de
regering en oppositie vaak worden onderdrukt.
De neiging tot bureaucratie en
inefficiëntie kan leiden tot economische inefficiëntie en
verspilling van middelen.
Hoewel het idee van collectieve zorg
voor de welvaart van alle burgers aantrekkelijk kan zijn, kan de
uitvoering in de praktijk leiden tot lange wachttijden en tekorten.
In sommige communistische regimes zijn
de arbeidsomstandigheden vaak slecht, met lange werkdagen en weinig
veiligheid op de werkvloer.
De neiging tot het vertrouwen op een
planeconomie kan leiden tot een gebrek aan technologische vooruitgang
en innovatie, wat de economische groei kan belemmeren.
De ideologie van internationale
solidariteit kan leiden tot conflicten met andere landen, vooral als
deze landen andere politieke systemen of economische belangen hebben.
Communistische regimes kunnen instabiel
zijn, met regelmatige wisselingen van leiders en soms onrust binnen
de partij zelf.
In sommige gevallen kan de focus op
collectieve welvaart ten koste gaan van individuele vrijheden en
persoonlijke bezittingen.
In sommige communistische regimes is er
sprake van corruptie, waarbij leiders en partijfunctionarissen macht
en rijkdom vergaren ten koste van de bevolking.
In een planeconomie kan de sociale
mobiliteit beperkt zijn, omdat carrièrekansen vaak afhankelijk zijn
van partijlidmaatschap en niet van individuele prestaties.
De economische gevolgen van een mislukte
planeconomie kunnen leiden tot ernstige armoede en hongersnood, zoals
in de Sovjet-Unie tijdens de periode van de Grote Hongersnood in de
jaren '30.
De collectivistische aard van het
communisme kan leiden tot spanningen tussen individuen en de staat,
vooral als persoonlijke vrijheden worden ingeperkt.
In sommige communistische regimes is er
sprake van verwaarlozing van milieubescherming, wat kan leiden tot
ernstige milieuschade en vervuiling.
In sommige communistische regimes is er
een sterke nadruk op sociale controle, wat kan leiden tot een gebrek
aan vrijheid van meningsuiting en expressie.
Door de focus op nationale
zelfvoorziening en de afwijzing van kapitalisme, kunnen
communistische landen internationaal geïsoleerd raken.
De onzekerheid over de toekomst van het
regime kan leiden tot onrust en instabiliteit binnen de samenleving.
Om te voorkomen dat
communistische ideeën en praktijken van partijen zoals de PVDA
doordringen in een samenleving, is het belangrijk om waakzaam te
blijven voor de volgende maatregelen:
Verhoog de
bewustwording over de geschiedenis en de gevolgen van communisme door
educatie en informatievoorziening. Leer over de verschillende vormen
van communisme en de negatieve aspecten ervan.
Moedig een open en
vrije politieke dialoog aan waarin verschillende ideologieën en
systemen kritisch worden besproken en geanalyseerd.
Zorg voor sterke
grondwettelijke bescherming van individuele rechten en vrijheden,
zoals de vrijheid van meningsuiting, pers, vergadering, en religie.
Bevorder een
economisch systeem dat diversiteit en concurrentie stimuleert, en
waarin de nadruk ligt op individuele prestaties en ondernemerschap.
Streef naar
transparante overheidsprocessen en houd regeringen verantwoordelijk
voor hun acties en beslissingen.
Ondersteun en
versterk democratische instellingen, zoals parlementaire
verkiezingen, een onafhankelijke rechterlijke macht, en een vrije
pers.
Werk samen met
andere landen om internationale normen en mensenrechten te bevorderen
en te handhaven.
Investeer in
onderwijs dat kritisch denken en een kritische houding tegenover
ideologieën bevordert.
Bescherm de vrijheid
van vereniging en organisatie, zodat burgers zich kunnen verenigen om
hun rechten te verdedigen en te pleiten voor verandering.
Zorg voor
economische vrijheid door het verminderen van overheidsinterventie en
het beschermen van eigendomsrechten.
Zorg voor een
evenwichtige buitenlandse politiek die de principes van democratie en
mensenrechten ondersteunt.
Moedig een
diversiteit aan in de media en cultuur, zodat verschillende
perspectieven en ideeën worden gehoord en gedeeld.
Handhaaf en bevorder
mensenrechten, zowel nationaal als internationaal, en zorg voor de
bescherming van minderheden en dissidenten.
Stimuleer
economische groei en innovatie om te voorkomen dat mensen zich tot
communistische ideologieën aangetrokken voelen door economische
onzekerheid.
Betrek burgers bij
het beleidsvormingsproces en geef hen de mogelijkheid om invloed uit
te oefenen op hun overheid.
Ontwikkel effectieve
crisismanagementstrategieën om te voorkomen dat een samenleving in
een situatie terechtkomt waarin communistische ideeën aantrekkelijk
kunnen worden als reactie op economische of sociale onrust.
Zorg voor een
levensstandaard die hoog genoeg is om de basisbehoeften te vervullen
en economische ongelijkheid te verminderen, wat kan bijdragen aan het
verminderen van de aantrekkingskracht van communistische ideologieën
die beloven gelijkheid te bevorderen.
Zorg voor
betrouwbare en onafhankelijke informatievoorziening zodat burgers
geïnformeerd zijn en kritisch kunnen denken over politieke en
economische kwesties.
Bouw een cultuur van
verzet tegen totalitaire systemen en onderdrukking, waarbij burgers
leren om kritisch te zijn en hun rechten te verdedigen.
Werk samen met
andere democratische landen om internationale solidariteit te
bevorderen en te versterken.
Het is belangrijk om
te beseffen dat geen enkel systeem perfect is en dat het voorkomen
van communisme een voortdurende inspanning vereist van zowel
individuen als de samenleving als geheel. Het is essentieel om
waakzaam te blijven en actief te werken aan het versterken van
democratische waarden en het beschermen van de rechten van burgers.
Ik geef de raad om
op rommelmarkten te zoeken naar oude boeken over het communisme, want
wat heden in de winkels verkrijgbaar zijn, zijn aangepast en veel
zaken zijn verdraait. Ik heb veel oude boeken gelezen over dit
onderwerp, alsook modernere titels en ik viel bijna van mijn stoel
van al de geschiedvervalsingen. Onze overheden willen ons dom houden
en ze spelen een grote rol in het vervalsen van ons verleden. Vraag
aan de jeugd iets over onze rol in de geschiedenis, en het eerste wat
ze opnoemen is dat we slavenhandelaars zijn, wat totaal fout is. Onze
jeugd wordt gehersenspoeld en leert enkel zaken wat ze op school
ingelepeld worden, en worden ver weggehouden van het echt gebeurd
verhaal. Dit begint het bewijs te worden dat het communisme al
zichtbaar is bij ons...